Lieve mama en papa,
Ik ben nog maar een baby, ik kan nog niet praten en heb dus nog geen woorden om je te zeggen hoe ik me voel. Als ik huil wil jou iets vertellen. Ik zie dat je onzeker bent over hoe je mijn huilbui moet ontvangen. Dat is niet mijn bedoeling. Ik weet dat je heel veel van me houdt, maar soms gebeurt het gewoon dat ik veel spanning in mijn lijfje heb... los van jouw liefde voor mij.
Waarom ik huil?
Soms komt dit omdat ik veel prikkels moet verwerken tijdens de dag, want de wereld waar ik in terecht ben gekomen is nog helemaal nieuw voor mij. Soms moet ik huilen om nog wat spanning van de bevalling kwijt te raken, zeker als die zwaar was voor jou... en daardoor ook voor mij. En soms huil ik omdat ik zoveel voel. Ik ben nog zo gevoelig, ik pik heel veel op: misschien voelde je veel stress in de zwangerschap of maakte je je veel zorgen of alles goed ging met mij... Misschien werden we door omstandigheden een tijdje gescheiden van elkaar... Of misschien ben je erg angstig en voel ik dit... Want wat jij voelt, voel ik ook hé... Ik kan nog geen onderscheid maken tussen wat jij voelt en wat ik voel, want wij zijn nog helemaal 'één'...
Wat ik dan nodig heb?
Als ik in jouw armen lig en me veilig voel, laat me dan maar wenen ... dan kan ik zoveel spanning lossen en dat doet zoveel deugd. Hoe veiliger im me voel, hoe meer ik kan loslaten en ontspannen.
Mocht ik al kunnen spreken, zou ik je volgende tips geven om mijn huilbui te ontvangen:
Zeg niet dat ik moet stoppen met huilen.
Laat me niet alleen liggen, maar hou me vast en zeg me dat ik veilig ben.
Leid me niet af, met spelletjes of muziek, of door me steeds te wiegen zodat ik niet meer huil...
Geef me niet altijd het tutje of eten.
Zeg niet dat ik flink ben als ik niet huil.
Zorg vooral ook goed voor jezelf mama, want ik weet hoeveel ik energie ik van jou vraag.
Zoek steun als mijn huilen jou radeloos maakt, misschien maakt mijn huilen wel oude pijn bij jou wakker?
Vertel me gerust waar jij je zorgen over maakt, dat lucht op en ik weet zo wat er aan de hand is.
Adem diep en probeer je te ontspannen.
Laat de emotie maar toe die in je opkomt, als het oplucht huil dan met me mee lieve mama.
Als ik niet kan huilen om zo mijn emoties te uiten, dan zoek ik een andere manier om om te gaan met mijn emoties. Ik word dan onrustig, wil veel of vaak eten, of kan niet meer zonder mijn troostknuffel... Dus laat me maar lekker huilen! Dan is alles goed...
xxx,
je kleintje
...Meer weten? Dan kan het boek van Aletha Solter 'De taal van huilen' jullie ook inspireren...
Voel je dat jullie als ouders wat ondersteuning kunnen gebruiken om positief om te kunnen gaan met de emoties en huilbuien van je baby?Wil je even landen in veilige handen? Heb je een luisterend oor nodig zonder oordeel? Ik ondersteun je graag met shiatsu & coaching. Lees er meer over op mijn website.
Comments